زندگی از دید یک برقی
زندگی گاه مملو از مقاومت هایی است که...
جریان رسیدن به اهدافمان را محدود میکند اینجاست که باید ولتاژ وجودمان را بالا ببریم تا توان رسیدن به اهدافمان را باز ستانیم. گاه می اندیشیم که چه بارهایی را باید حمل کنیم و چه مسیرهای طولانی را باید طی کنیم پر از مقاومت، تا به انتهای مدار زندگی برسیم اما اشتباهمان اینجاست که زندگی مداریست که با وجود امید بسته می شود. امید، "زمین" مدار زندگیست که جریان زندگی را روان میکند و بدون آن مدار زندگی جز مشتی بار بی حرکت و ساکن چیزی نیست. زندگی پر از الکترون هاییست که گرچه منفی هستند اما حضورشان برای ایجاد میدان زندگی در خازن وجودمان لازم است. وجودشان لازم است تا خازن وجودمان را شارژ کند تا گاهی آن را در زندگی مان دشارژ کنیم تا سکون مدار زندگی را متوقف کنیم، تا در مقابل هر جریان مستقیم و متعصبی بایستیم. در زندگی گاه آدمهایی هستند که با آنها اختلاف پتانسیل زیادی داریم اما یادمان باشد همین اختلاف پتانسیل هاست که میدان هایی را میسازد برای حرکتمان در مدار زندگی و بدون آن مشتی بار ساکن منفی بیش نخواهیم بود.
