چهار صد و هفت

سلام

چرخش و یا گردش روزگار مرا با آقای X هم اتاق کرده است.

رفتارش جوری است که می ترسی نفس بکشی.

باید سکوت محض باشد، محض محض

کسی اجازه صحبت کردن توی اتاق را ندارد. تا اینجاش رو بهش حق می دهم، تا حدودی!

یه سر رفتم بیرون برگشتم دیدم در اتاق را بسته، احتمالا برای اینکه صدایی نیاید. البته صدایی هم نبود.

فن کویل هم به زور اتاق را از دمای 30-35 به دمای 20-25 می رساند.

آمدم دیدم آن را هم خاموش کرده!

احتمالا صدای تایپ این چند خط هم آزارش می دهد.

*تعامل با بعضی آدما مثل خوردن خاک اره می مونه.

کمیل

مردمی که در فرهنگ و دین شان چیزی به اسم دعا ندارند آدمای بدبختی هستند.

وقتی تشنه‌ای چیزی مثل آب خنک نمی‌تونه عطشت رو برطرف بکنه.

و وقتی گرسنه‌ای چیزی جز غذا سیرت نمی‌کنه.

وقتی هم حالت گرفته است چیزی مثل دعا زنده ات نمی‌کنه.

امشب بعد از مدت‌ها دعای کمیل بیدارم کرد.

ممنونم خدا