در مناظره سوم حد و عیار صلاحیت سنجی های مصلحتی شورای نگهبان مشخص شد. (تقریبا!)6 کاندیدا صلاحیت دار به جای سخن اثباتی، به جای ارائه برنامه های نداشته و رخنمایی مدیریتی و شاخص هایی که حد و اندازه شان را برای مسند ریاست جمهوری مشخص کند، به جان هم افتاده اند. پرونده های دزدی و رانت خواری یکدیگر را رو میکنند. بی لیاقتی های یکدیگر را به مردم نشان میدهند.
استاندارد انتخاب در این مناظره آنقدر پایین آمد که حال مردم برای جوهری کردن انگشتشان بایستی بررسی کنند کدام یک دله دزد بوده در کنار شاه دزدان تا به او رای دهند.
آیا بهتر از این افراد در زمانی که به اربعین انقلاب اسلامی نزدیک میشویم نداشتیم؟ چه مصلحتی کار را به اینجا کشاند؟ شورای محترم نگهبان از این اتهامات مستندی که 6 کاندیدای محترم به یکدیگر وارد می سازند بی خبر بود؟ یا این اتهامات در سنجش آن بزرگواران قابل اغماض بوده است؟